شيوه صحيح تربيت كودكان از زبان كارشناسان

كليد اصلي شيوه تربيتي مناسب درك شخصيت خلق و خوي كودك است تا در كنار آن بتوانيد استعدادها و تمايلات او را بهتر شناسايي كنيد.

چگونه كودك را تربيت صحيح كنيم ؟

همه والدين دوست دارند فرزندانشان خوشحال، خوش رفتار و قابل احترام از سوي ديگران باشند.

فرزنداني كه بتوانند به راحتي با ديگران تعامل ايجاد كنند. هيچ كس دوست ندارد به داشتن فرزندي بي تربيت متهم شود. روش هاي موثر آموزش، مسائل تربيتي و كمك گرفتن از مشاور مي تواند به بهترين وجه ممكن به والدين در اين راستا كمك كند.

اگر بخواهيم تعريف واضحي از تربيت ارائه كنيم بايد بگوييم كه تربيت، آموزش رفتارهاي خوب و نشان دادن رفتارهاي بد براي جلوگيري از انجام آن به كودك است. به عبارت ديگر، « تربيت » به كودك پيروي از مجموعه قواعدي را مي آموزد و شامل روش هاي تنبيهي و تشويقي است. اما همين چند جمله در عمل چنان بر والدين دشوار است كه گاه فاصله آن ها تا تربيت صحيح فرسنگ ها دور است.

اولين مرحله اين است كه والدين بايد ويژگي هاي كودك خود را شناسايي كنند. اما بايد توجه داشت كه خود والدين به ۳ گروه تقسيم مي شوند:

والدين مقتدر

كه توقعات و خواسته هاي واضحي دارند و به احساسات كودك خود احترام مي گذارند. آن ها انعطاف پذير هستند و از روش حل مسئله به صورت مشاركتي با كودك خود استفاده مي كنند. اين دسته از والدين بهترين روش تربيتي را اتخاذ مي كنند

والدين مستبد

كه توقعات و خواسته هاي واضحي از فرزندان خود دارند اما به احساسات كودك خود توجهي نمي كنند و در واقع با رفتارهاي خود به كودك مي فهمانند « من پدر تو هستم پس هر چيزي كه من مي گويم درست است.» اين شيوه مورد تاييد نيست.

والدين آسان گير

كه به احساسات كودك خود بيش از حد توجه مي كنند و اين شيوه نيز مورد تاييد كارشناسان نيست.

روش هاي تربيتي

شيوه تربيتي كه براي فرزند خود انتخاب مي كنيم ممكن است به رفتاري كه از او سر مي زند و سن او، خلق و خو و سبك تربيتي ما متفاوت باشد. بايد از دخالت ديگران در تربيت كودك جلوگيري كنيم. دخالت مادرشوهر در تربيت كودك و ديگر اقوام يك پديده طبيعي و رايج مي باشد و گاهي از اين ناشي مي شود كه به قوانين تربيتي شما آگاه نيستند بنابراين بايد  قانون هاي حاكم در خانه خود را براي ديگران شرح دهيد.  

به برخي از اين راهكارهاي پيشنهاد شده اشاره مي كنيم.

تشويق رفتارهاي مثبت

پذيرش رفتارهاي مثبت و تشويق او بهترين كار براي ادامه رفتارهاي مثبت است. به عبارت ديگر وقتي كار مثبتي مي كند كار خوبش را مورد تحسين قرار دهيد.

بگذاريد كودك خودش نتيجه طبيعي رفتارهاي بدش را ببيند

نيازي به سخنراني و سرزنش كردن نيست. بنابراين اين بار كه يك اسباب بازي را شكست، بي توجه به اين كار به او بفهمانيد كه ديگر نمي تواند با آن بازي كند.

محروميت

گاهي اوقات يك رفتار بد نتيجه طبيعي يا منطقي به همراه ندارد و يا فرصتي براي تبيين آن ها نداشته ايد. بنابراين محروميت مي تواند به كودك ناپسند بودن رفتارش را نشان دهد. به عنوان مثال اگر كودك تا زمان معيني كاري كه از او خواسته شده انجام ندهد نمي تواند برنامه عصر تلويزيون را تماشا كند. اين شيوه به شرطي موثر است كه محروميت با نوع كار ناپسند كودك همخواني داشته باشد.

جداسازي

اين شيوه فقط زماني موثر است كه بدانيد كودك دقيقا چه عمل خطايي را و چه اندازه عمدي انجام داده است. دقايقي او را در مكاني نه چندان راحت تنها بگذاريد. اين شيوه زماني موثر مي افتد كه كودك بفهمد هدف از اين محروم سازي چه چيزي بوده است.